برترین های دنیای مجازی
علمی آموزشی تخصصی بهداشتی اطلاعات عمومی سرگرمی اس ام اس sms تغذیه دعا ذکر
دعای رفع بدبیاری، اعمال خوش بیاری
منبع: http://www.faribaa9999.blogfa.com/cat-3.aspx برگرفته از کتاب مجربات باقر
دستور اول : آیات زیر را هفت دور بر روی مقداری اسپند خوانده و به آن فوت کرده و سپس خود و یا منزل را با آن دود دهید
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم الله لا اله الا هو الحی القیوم لا تاخذه سنة و لا نوم له ما فی السموات و ما فی الارض من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه یعلم ما بین ایدیهم و ما خلفهم و لا یحیطون بشیء من علمه الا بما شاء وسع کرسیه السموات و الارض و لایؤوده حفظهما و هو العلی العظیم لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی فمن یکفر بالطاغوت و یومن بالله فقد استمسک بالعروة الوثقی لا انفصام لها و الله سمیع علیم ٬ الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور و الذین کفروا اولیاؤهم الطاغوت یخرجونهم من النور الی الظلمات اولئک اصحاب النار هم فیها خالدون و لا تحسبن الله غافلا عما یعمل الظالمون انما یؤخرهم لیوم تشخص فیه الابصار ( سوره ابراهیم آیه ۴۲ ) مهطعین مقنعی رؤسهم لایرتد الیهم طرفهم و افئدتهم هواء ( ۴۳ ) و انذر الناس یوم یاتیهم العذاب فیقول الذین ظلموا ربنا اخرتنا الی اجل قریب تجب دعوتک و نتبع الرسل او لم تکونوا اقسمتم من قبل ما لکم من زوال ( ۴۴ ) و سکنتم فی مساکن الذین ظلموا انفسهم و تبین لکم کیف فعلنا بهم و ضربنا لکم الامثال (۴۵ ) و قد مکروا مکرهم و عندالله مکرهم و ان کان مکرهم لتزول منه الجبال ( ۴۶ ) فلا تحسبن الله مخلف وعده رسله ان الله عزیز ذو انتقام ( ۴۷ ) یوم تبدل الارض غیر الارض والسموات و برزوا الله الواحد القهار ( ۴۸ ) و تری المجرمین یومئذ مقرنین فی الاصفاد ( ۴۹ ) سرابیلهم من قطران و تغشی وجوههم النار ( ۵۰ ) لیجزی الله کل نفس ما کسبت ان الله سریع الحساب ( ۵۱ ) هذا بلاغ للناس و لینذروا به و لیعلموا انما هو اله واحد و لیذکر اولوا الالباب ( ۵۲ )
دستور دوم :
بمدت هفت روز و هر روز بر روی ظرف آبی که نزدیک دهان کرده اید اینها را بخوانید و به آب فوت کنید ( ضمنا دست راست شما موقع خواندن در آب باشد ) و در همه جای منزل مخصوصا دم در اتاقها و منزل و گوشه ها بپاشید ابتدا سه مرتبه این دعا را بخوانید ( بسم الله الرحمن الرحیم یا مَعْشَرَ الجِنِّ اُناشِدْکُمْ بالعَهدِ الذی اَخَذَهُ عَلَیکُم سُلَیْمانِ بْنِ داوود اَنْ لاتُؤذُونا و لاتَظْهَروا لَنا ) . و حالا در ادامه این را بخوانید :
بسم اللهِ اَمْسَیْنا بالله الذی لَیْسَ مِنْهُ شَیءٌ مُمْتَنع و بِعِزَّة الله الَّتی لاتُضام و بِسُلطانِ الله ِالمَنیع نَحْتَجِبُ و باَسمائِهِ الحُسنیٰ کُلُّها عائِذٌ من الاَبالِسة و مِنْ شَرِّ شَیاطینَ الانسِ و الجِنّ و مِنْ شَرِّ کُلِّ مُعْلِنٍ و مُسِر و مِنْ شُرِّ ما یُخْرِجُ باللَّیلِ و یَکْمُنُ بالنَّهارِ و یَکْمُنُ باللَّیلِ و یَخْرُجُ بالنَّهارِو مِنْ شُرِّ ما خَلَقَ و ذَرَأَ و بَرَأَ و مِنْ شَرِّ اِبلیسَ و جُنودِهِ و مِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّی علیٰ صِراطٍ مُستقیم اعوذُ بالله ِ بِما اسْتَعاذَ بِهِ موسی و عیسی و ابراهیم الَّذی وَفّیٰ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ و ذَرَأَ و بَرَأَ و مِنْ شَرِّ اِبلیسَ و جُنودِهِ و مِنْ شَرِّ ما یَبغیٰ اَعوذُ باللهِ السَّمیعِ العَلیم مِنَ الشَّیطان ِ الرجیم + سوره حمد و فلق و ناس و زلزال )
دستور سوم : مقداری نمک دانه درشت و غیر پودری یک کیلو یا بیشتر ( به قدر پاشیدن آن در کناره های دیوارهای منزل و حیاط ) آماده کنید ٫ آن را در یک ظرف گذاشته ٬ وضو بگیرید و دست راستتان را خشک کرده و اینگونه عمل کنید هنگام غروب دست راست خود را روی نمک قرار داده و ۳۱۳ مرتبه این اسماء را به نیت رفع مشکل بخوانید ( الله الحی القیوم العلی العظیم ) خواندن هر پنج اسم با هم بکمرتبه محسوب میشود . بعد از اتمام قرائت نمکها را در همه جای خانه مخصوصا گوشه های حیاط و اتاقها بریزید و موقع ریختن آن مرتبا این آیه را تکرار کنید ( وَ لایَؤُدُهُ حِفْظُهُما و هُوَ العَلیُّ العَظیمُ ) و همینطور تکرار کنید تا نمک تمام شود
جهت مستجاب شدن دعاها
فايدۀ مهم و اساسي ديگري که توبه، به همراه دارد، تأثير برجسته در استجابت دعا است. پس از تحقّق توبه، به سبب طهارت روحي که نصيب تائب شده است، به خداي خويش نزديک ميگردد و ميتواند خود را در مجاورت خداوند رحمان، حس نمايد. خداوند هيچگاه از بندگان خود دور نميشود و همواره از رگ گردن به آدميان نزديکتر است: «نحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريد»[1] يار نزديکتر از من به من است وین عجب بین کهمن ازويدورم با کـه اين راز توان گــــفت که او در کـنــار مـن و من مــهـجـورم
ولي اين گناهان و اعمال زشت آنهاست که بين آنان و خداوند فاصله مياندازد و حجابي ايجاد ميکند که مانع استجابت دعا و بهرهمندي از فيوضات ربّاني ميشود. هنگامي که حضرت صالح پيامبر (علیه السلام) براي هدايت قوم ثمود فرستاده شد، پس از دعوت به يکتاپرستي، آنان را به توبه و استغفار تشويق نمود و فرمود: «فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَريبٌ مُجيبٌ»[2]؛ پس، از او آمرزش بخواهيد، آن گاه به درگاه او توبه كنيد، كه پروردگارم نزديك و اجابتكننده است. در واقع هنر توبه در آن است که موانع مهم استجابت دعا را رفع ميکند ـ موانعي که انسان را از دريافت رحمت بيمنتهاي پروردگار متعال محروم ساخته است ـ وگرنه خداوند متعال عهد فرموده است که دعای بندگان را اجابت نمايد: «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادي عَنِّي فَإِنِّي قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي وَ لْيُؤْمِنُوا بي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»[3] بزرگترين و مهمترين مانع استجابت دعا، گناه است. از اينرو قاطعانه ميتوان گفت: پس از توبه، يعني هنگامي که انسان پاک و پاکيزه ميشود و گناهي در پرونده اعمال او باقي نميماند، دعا او مستجاب است. معنا ندارد که گناه در زندگی آدمي نباشد و دعاي او مستجاب نشود. عدم استجابت دعا پس از توبه، هم مخالف حکمت الهي است و هم با صراحت قرآن کريم مبني بر اجابت قطعي دعا، منافات دارد.
در روايات آمده است که در زمان حضرت موسي (علیه السلام) خشکسالي شده بود. آن حضرت مردم را براي دعای باران در بياباني جمع کرد. همه مشغول دعا، تضرّع و زاري شدند و از خداوند متعال طلب نزول باران کردند. خداوند سبحان به حضرت موسي (علیه السلام) وحي فرمود: من دعای تو و همراهانت را مستجاب نميکنم؛ زيرا يک سخنچين در بين شماست که مانع استجابت دعای جمع ميشود. حضرت موسي (علیه السلام) گفت: پروردگارا، او را به ما معرّفي کن تا از خود برانيم. پروردگار مهربان که در هر حالي ستّارالعيوب است و بندگانش را دوست دارد و مانع رسوايي آنان ميشود، فرمود: وقتي من شما را از رذيلة سخنچيني نهى ميكنم، چگونه خود سخنچين شوم؟ حضرت موسي (علیه السلام) رو به جمعيّت کرد و فرمود: اي کسي که سخنچين هستي، تو مانع نزول رحمت حقتعالي شدهاي! در اين هنگام همة حضّار و به خصوص آن سخنچين توبه کردند و در پي آن، باران رحمت الهي نازل شد. [4] از اين حکايت به روشني ميتوان نتيجه گرفت که نزول رحمت خداوند و جاري شدن باران فراوان، مرهون توبه همان سخنچين بوده است؛ زيرا حقيقتاً از گناه خويش پشيمان شده و توبه کرده و بعد از پاک شدن از آلودگي گناه سخنچيني، مانع اجابت دعارفع گرديده و دعاي او و جمع مستجاب شده است. به بيان ديگر، خداوند در قرآن کريم امر به دعا ميفرمايد و اجابت دعا را نيز وعده فرموده است: «وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ»[5] امر پروردگار حکيم نسبت به دعا، حاکي از اراده ذات بيهمتاي او بر اجابت دعا است؛ زيرا اگر چنين ارادهاي نداشت، اين گونه امر نميفرمود و به بندگان خطاکار بيمقدار، چنين جرأتي نميداد تا از آستان رحمت او تقاضايي داشته باشند. هم دعا از تو اجابت هم ز تو ايمني از تو مهابت هم ز تو پس اگر برخي دعاها مستجاب نميشود، بايد علّت را در عدم شايستگي دعا کننده جستجو کرد؛ زيرا خُلف وعده در درگاه خداوند سبحان جايگاهي ندارد. بهعنوان مثال اگر شيشه در بستهاي سالها در يک اقيانوس پر از آب بماند، قطرهاي از آب اقيانوس در درون آن نفوذ نخواهد کرد، مگر اينکه آن شيشه، آمادگي جذب آب را پيدا کند. چنانکه در روايتي آمده است: شخصي خدمت امام صادق (علیه السلام) عرض کرد: خداوند در قرآن ميفرمايد: «ادْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ»، ما او را ميخوانيم امّا پاسخي نميشنويم. آن حضرت فرمودند: آيا گمان ميکني خداوند خلف وعده کرده است؟ گفت: خير. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: علّت عدم دريافت پاسخ شما اين است که: هرکس از دستورات خداوند متعال پيروي کند، سپس او را بخواند، خداوند پاسخش را ميدهد: «تَذْكُرُ ذُنُوبَكَ فَتُقِرُّ بِهَا ثُمَّ تَسْتَعِيذُ مِنْهَا فَهَذَا جِهَةُ الدُّعَا»[6]؛ گناهانت را يادآور ميشوي و بدانها اعتراف ميکني و از آنها به خدا پناه ميبري، اين است راه دعا کردن. بنابراين، استجابت دعا، در سايه توبه حقيقي تحقّق مييابد و به عبارت رساتر، دستيابي به حالت توبه، خودبهخود، استجابت دعا را به همراه دارد. وقتي بنده به درگاه خداوند متعال تضرّع و زاري کند و به گناهان خويش اعتراف نمايد و از محضر پروردگار خويش عذرخواهي کند، قطعاً بايد منتظر اجابت دعا باشد. اگر هم اجابتِ عينِ تقاضاي بنده، فعلاً به مصلحت او نبوده، يا مطابق با حکمت الهي نباشد، خداوند متعال دعای او را بيپاسخ نميگذارد و برتر از آنچه خواسته است را به او عطا ميفرمايد يا از وي دفع بلا ميکند. افزون بر اين، تحقّق توبه و پس از آن، دعا به درگاه الهي، صرف نظر از بحث اجابت آن، يک زندگي سراسر نشاط و شادماني و عاري از غم، غصّه، اضطراب، يأس و پريشاني براي انسان رقم ميزند. آرامش و آسايش توأم با امنيّت رواني، در سايه توبه،دعا و ارتباط عاطفي با خداوند، جايگزين پژمردگي و افسردگي جسم و روح ميشود و امراض روحي و رواني انسان را به خوبي درمان ميکند. «فَأَيُّ الْفَريقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُون، الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»[7]؛ پس كدام يك از دو گروه (موحّدان يا مشركان) سزاوارتر به ايمنى است، اگر مىدانيد؟! آنها كه ايمان آوردند، و ايمان خود را با شرك و ستم نيالودند، ايمنى تنها از آن آنهاست؛ و آنها هدايت يافتگانند. چه کسي شايسته برخورداري از امنيّت و آباداني روحي و يک دل منهاي اضطراب خاطر، غم و يأس است؟ پاسخ اين سؤال در آخر آيه بيان شده است.
یک ایده ی خیلی زیبا
من هم اکنون بر کاغذی نوشتم.
----------------------------------------- پي نوشت ها 1- ق / 16 2- هود / 61 3- بقره / 186 4- بحارالأنوار، ج 72، ص 268 5- غافر / 60 6- الكافي، ج 2، ص 486 7- انعام / 82-81 منبع: دفتر آية الله العظمى مظاهری ویرایش و چینش تصاویر از : وبلاگ doa198.blogfa.com شیوه دعا کردن چند جمله ای را بر سبیل مقدمه عرض می کنم که:
دعا را بدون آداب هم می شود انجام داد اما دعا کردن آدابی دارد که رعایت آن ها در اجابت دعا تأثیر دارد. شاید بتوان به جرأت گفت که آداب دعا به نوعی شرایط دعا هم هست. به بیان دیگر دعا کردن اولا شرایطی دارد و ثانیا آدابی دارد. (شرایط جدای از آداب هستند.) شما وقتی از رئیسی تقاضایی دارید هم می توانید خیلی مودبانه تقاضایتان را مطرح نمایید و هم مختارید و می توانید درخواست تان را بدون آداب مطرح کنید. انسان هایی هستند که ما را راهنمایی می کنند که جهت اجابت درخواست و تقاضاهایمان، چگونه بهتر عمل کنیم. ما مشاوران بزرگی در تاریخ همچون معصومین داریم. خداوند نیز در چند جای قرآن کریم، نکاتی در بهتر دعا کردن به ما آموخته است. که در این مقاله همین نکات را خدمت شما جمع آوری نمودم.
هنگامی که مثلا امام علی علیه السلام به امام حسن علیه السلام دعایی برای حل مشکلی به او می آموزد، می داند که امام حسن (ع) اولا شرایط آن دعا را دارد از قبیل اینکه نماز شب می خواند، به کسی بدهی ندارد، نماز قضا ندارد، زکات مالش را می دهد، لقمه ی حرام نخورده، عامل بدبختی کسی نشده، غیبت نمی کند، دروغ در کارش نیست و بسیاری موارد دیگر، که آن دعا را تجویز می کند و ثانیا می داند امام حسن (ع) آداب دعا را می داند و بلد است و رعایت می کند. خب این دعا پس از هزار و چهارصد سال به شکل حدیث به دست ما می رسد، می خواهیم کپی کاری کنیم، اولا شرایط آن دعا را نداریم و ثانیا آداب دعا را رعایت نمی کنیم. بعد می آئیم گله می کنیم که چرا دعای امام علی (ع) برای آن مشکل برایم کار نکرد؟ و حتی به نقل کنندگان و راویان دعا، می گوئیم سرکاریه من انجام دادم جواب نگرفتم!!!
اگر قرار بود هر دعا بیاید برای همه یک جور کار کند که دیگر اسمش دعا نبود باید به دنبال یک اسم دیگر برایش بگردیم و مثلا بیائیم بگوئیم معجزه یا یک چیزی شبیه سحر و جادو و یا یک کلمه ی دیگر باید اختراع کنیم زیرا دیگر معنی دعا که همان نیایش و درخواست کردن از خدا می باشد، تغییر کرده است.حتی یک بار در اندیشه بودم با خود فکر می کردم که اگر خداوند دعای همه را مستجاب کند کره ی زمین در عرض یک ساعت از بین می رود که خدایا بیا اون قوم رو نابود کن و خدایا اون کشور رو نابود کن... نه؟ همین هاست دیگه همه در مقابل یکدیگر میگویند اینهارو..!
اما آن چه که در این نوشتار ذکر می شود آداب دعا است و این که چگونه دعا کنیم؟
قبل از انجام دعا اگر در توان مان باشد روزه بگیریم و سپس غسل کنیم. در ساعات دعا که معصومین به آن ها سفارش کرده اند برای دعا خود را آماده کنید. مسواک بزنید و عطر زده و خوب است فضا را هم با روشن کردن عود خوشبو سازید. و در جایی خلوت و ساکت دو رکعت نماز حاجت بخوانیم. بعد از نماز در همان حال رو به قبله، توبه نماییم و مبلغ چند قرص نان به عنوان زکات یا صدقه همان جا از پول مان جدا کرده و کنار بگذاریم. شروع به تجلیل و تعظیم خداوند نمائیم. (یعنی توصیف و تعریف او- به اسمایى که بر تنزیه و کبریایى او دلالت دارد) نمائیم و با استفاده از اسماء الحسنی خداوند را صدا بزنیم.
یقین داشته باشیم که خداوند متعال حاجت ما را اجابت می کند و شک نکنیم. شیطان در اینجا حاضر می شود و آخرین تلاش های خود را می کند هوشیار باشید به شما خواهد گفت:«که قبلا جواب نگرفتی این بار هم همین طور است دیگر ادامه نده چند ساله که وضعت همینه و ...» و بدانید که خداوند در قلب شما حاضر است و می خواهد ببیند شما به او چه جوابی می دهید آیا دچار یأس می شوید یا به خداوند توکل تامدارید و به استجابت دعا یقین و صبر به هر زمانتا اجابت دارید.
ابتدا و انتهای دعایتان یک صلوات قرار دهید یک کلید است.
حالا دست ها را تا بالای پیشانی بالا برده و سر را پائین بیاورید و با خضوع و خشوع و نهایت تواضع در برابر الله شروع به دعا و ذکر حاجت خود نمائید. یادتان باشد اول برای دیگران طلب خیر نموده و بعد موضوع خود را به میان آورید.
پس از دعا فورا از جا برنخیزید، چند دقیقه ای را با آرامش بر سر سجاده تان به اندیشه و ذکر بگذرانید.
از فردا بر حاجت خود اصرار نمائید و در عین حال نتیجه را به خداوند واگذارید و با گذر زمان ملامت و نکوهش نکنید. پرهیز از گناهانی که باعث بسته شدن دعا می شود نمائید. به زندگی عادی خود بپردازید.
موفق و سرافراز باشید.
نکته ای در حالت دست ها برای دعا:
هنگامی که دعا می کنید، بهتر است دستهایتان تا پیشانی بالا رود و سرهم رو به پائین قرار گیرد تصاویر زیر را خوب دقت نمایید. چه تفاوتی هست؟ بله تصویر شماره 1 یک دست روبروی صورت است و در تصویر 2 دست بالاتر است و در تصویر 3 دست تا بالای سر بالا رفته است و در تصویر 4 عارف عظیم الشأن نه تنها دست خود را تا بالاترین حد بالا آورده است بلکه سر خویش را هم پائین آورده است و چشمانی بسته و صورتی متضرعانه دارد. این عالیترین سطح است. اینکه انسان در خلوت و دعا، خود را به بیشترین سطح از تضرع و خشوع برساند. یاد آور می شوم در نماز جماعت، همرنگ دیگران قنوت نمایید و این روش فقط در خلوت خود با خدا و هنگام دعا، پیشنهاد می گردد.
نویسنده ی مقاله حسین ربیعی انتشار با نام و یا بی نام آزاد است. از انتشاردهندگان متشکرم
تمرین باهوشی بچه هنگام بارداری
راههای زیادی وجود دارد که با استفاده از آنها می توانید به فرزند خود کمک کنید زندگی را بهتر و قویتر شروع کند. حتی وقتی که او در رحم مادر است می توانید کاری کنید که با هوش تر باشد. با خوردن خوراکی های سالم مفید و مغذی و همینطور با تحریک مثبت جنین که به او کمک می کند با مغز مادر ارتباط برقرار کند و نتیجه مستقیم در هوش او خواهد داشت. برای تقویت هوش فرزند خود می توانید دستور العمل زیر را بکار گیرید
نکته ها و هشدار ها
نوشته: کاترین بکت
ترجمه: علی یزدی مقدم
براي آموزش فرزند خود از هفته ي دوم بارداري تا 3سالگي او فرصت داريد . پس اين فرصت طلائي را از دست ندهيم
مهم این نیست که تو بازی، تاسهای خوب بیاری، مهم اینه که با تاسهای بد بازی خوبی انجام بدی!
مرسي
یک شنبه 8 شهريور 1394برچسب:تمرین,باهوشی,بچه,هنگام,بارداری,باهوش بودن بچه,هوش نوزاد, :: 20:50 :: نويسنده : دوستدار علم
سوالات رانندگی+ تصویری
تضمین قبولی شما در آزمون راهنمایی و رانندگی
در زمان و وقت خود صرفه جویی کنید.
یک شنبه 8 شهريور 1394برچسب:سوالات,سوالات راهنمایی و رانندگی,آزمون راهنمایی رانندگی,کارتکس,کارتکس سوالات,سوالات تصویری راهنمایی رانندگی,قبولی در آزمون راهنمایی ورانندگی , :: 14:37 :: نويسنده : دوستدار علم
ابن عبّاس رضى اللَّه عنه روايت مىكند كه بر رسول خدا صلّى الله عليه و آله داخل شدم ديدم كه حضرت خندان و بسيار خوشحال هستند. عرض كردم: چه خبر است فداى شما باد پدر و مادرم اى رسول خدا؟ پس فرمودند: يا ابن عبّاس جبرئيل نزد من آمد در حالى كه به دست او صحيفهاى بود كه در آن دعائى از جهت كرامت من و از براى امّت من نوشته شده بود. پس جبرئيل گفت كه: يا محمّد اين را بگير و بخوان آنچه را كه در اوست و آن را تعظيم نماى. پس بدرستى كه اين گنجى از گنجهاى آخرت است و اين دعائى است كه خداى تعالى به تو و به امّت تو اكرام نموده است. پس گفتم: يا جبرئيل آن كدام است؟ پس جبرئيل كه رحمت خدا بر او و بر همه فرشتگان مقرّب باد گفت كه آن سبحان اللَّه العظيم بحمده است. ابن طاوس گويد كه: مقدّم مىدارم اوّلا ذكر ثواب اين دعا را تا سبحان اللَّه العظيم» پس مىگويم كه: حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: [اى جبرئيل] و چه چيز است ثواب كسى كه اين دعا را بخواند؟ پس جبرئيل گفت: يا محمّد مرا از ثوابى سؤال نمودهاى كه آن را نمىداند مگر خداى تعالى، اگر همه درياها مركب و درختها قلم و فرشتگان آسمانها نويسنده بگردند و ثواب اين را به قدر هزار برابر مدّت بقاء دنيا بنويسند، هر آينه مركّب برطرف مىشود و قلمها شكسته مىشود و به يكدهم از ثواب آن نمىرسند. اى محمد قسم به حقّ كسى كه ترا به راستى به پيغمبرى فرستاده است كه نيست مردى و نه زنى كه اين دعا را بخواند مگر آن كه خداى تعالى از براى او ثواب چهار تن از فرشتگان و چهار پيغمبر را بنويسد. امّا پيغمبران پس اوّلا ثواب تو را اى محمّد و ثواب عيسى و ثواب موسى و ثواب ابراهيم عليهم السّلام را و امّا فرشتگان پس اوّلا ثواب مرا و ثواب اسرافيل و ثواب ميكائيل و ثواب عزرائيل را. اى محمّد هر مردى يا زنى كه اين دعا را در مدّت عمر خود بيست مرتبه بخواند پس به درستى كه خداى تعالى او را به آتش جهنم عذاب نمىكند و هر چند از گناهان او باشد مثل كف درياها و قطرههاى باران و عدد ستارهها و وزن عرش و كرسى و لوح و قلم و ريگ و موى و كرك و آفريدههاى بهشت و دوزخ كه خداى تعالى آن گناهان را مىآمرزد و از براى او به عوض هر گناهى هزار حسنه مىنويسد. اى محمّد و اگر آن شخص را همّى يا غمّى يا آزارى يا بيمارى يا علّتى يا تشنگى يا ترسى باشد و اين دعا را سه مرتبه بخواند، خداى تعالى حاجت او را بر مىآورد و شخصى كه از شير يا از گرگ بترسد يا داخل شدن بر پادشاه ظالمى را اراده داشته باشد و اين دعا را بخواند، پس خداى تبارك و تعالى از او هر بدى و مكروهى و آفتى را به حول و قوّت خود منع مىكند، كسى كه اين دعا را يك مرتبه در جنگ بخواند خداى تعالى او را قوّت هفتاد كس از جماعت حربكنندگان را قوّت مىدهد و كسى كه اين دعا را بر درد سر يا درد شقيقه يا درد شكم يا بر آزار چشم يا بر گزيدن مارى يا عقربى بخواند خداى تعالى همه آنها را برطرف مىكند. اى محمّد كسى كه به اين دعا اعتقاد نياورد پس او از من برى است و كسى كه آن را انكار نمايد، پس به درستى كه از او بركت و خير برطرف مىشود. پس پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند كه: اى جبرئيل از چه اين دعا بر همه دعاها تفضيل داده شده است؟ جبرئيل عرض كرد: از جهت آن كه اسم اعظم خداى تعالى در آن است و كسى كه اين دعا را بخواند قوّت حافظه و شعور و علم و عمر و صحّت بدن او چندين برابر زياده مىگردد و خداى تعالى از او هفتاد آفت از آفات دنيا و هفتصد آفت از آفتهاى آخرت را دفع مىنمايد.ذكر ثواب و شرح دعاء سابق تمام شد اكنون در ذكر ثواب و شرح دعاى ثانى شروع مىنمايم بخش دوم اجر دعا از حضرت امير المؤمنين على بن ابى طالب صلوات اللَّه و سلامه عليه از حضرت پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم روايت شده است آن كه فرمودند كه: جبرئيل عليه السّلام نازل شد در حالى كه و در عقب مقام ابراهيم نماز مىكردم. پس چون از نماز فارغ شدم از خداى تعالى براى امّت خود طلب آمرزش نمودم. پس جبرئيل عليه السّلام گفت: اى محمّد ترا حريص بر امّتخود مىبينم و حال آن كه خداى تعالى به بندگان خود رحيم است. پس آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله به حضرت جبرئيل عليه السّلام فرمودند كه: اى برادر من تو دوست بر من و بر امّت من هستى، مرا دعائى تعليم نماى كه بعد از من به سبب آن دعا امتم مرا ياد كنند. پس جبرئيل عليه السّلام گفت: اى محمّد وصيّت مىكنم ترا آن كه امّت خود را امر نمائى كه سه روز ايّام البيض را روزه گيرند كه سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماهى است، و وصيّت مىكنم ترا آن كه امّت خود را امر نمائى كه در اين سه روز اين دعاى شريف را بخوانند. پس به درستى كه عرش را حمله آن به بركت اين دعا برداشتند و من به زمين نازل می شوم و به آسمان بالا مىروم به بركت اين دعا و اين دعا بر درهاى بهشت و بر حجرهها و كنگرهها و بر منزلهاى آن نوشته شده است و به بركت اين دعا درهاى بهشت گشوده می شود و به سبب اين خلايق در روز قيامت به امر خدا محشور مىشوند و كسى كه از امّت تو اين دعا را بخواند، خداى تعالى عذاب قبر را از او برطرف مىكند و او را از فزع اكبر و از آفتهاى دنيا و آخرت نگاه مىدارد، و كسى كه آن را بخواند خداى تعالى او را از عذاب آتش نجات مىدهد، پس بعد از آن پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله جبرئيل را از ثواب اين دعا سؤال نمودند. پس جبرئيل عليه السّلام عرض كرد: يا محمّد هر آينه به تحقيق كه مرا از چيزى سؤال نمودهاى كه بر وصف آن قادر نيستم و اندازه او را به غير از خدا نمىداند؛ اى محمّد اگر درختهاى دنيا قلم و درياها مركّب و همه خلايق نويسنده بگردند بر نوشتن ثواب قارى اين دعا قدرت ندارند و بندهاى اين دعا را نمىخواند و حال آن كه اراده نموده باشد آزادى را مگر آن كه خداى تعالى او را آزاد مىگرداند و او را از قيد بندگى خلاص میكند و اين را مغمومى نمىخواند مگر آن كه خداى تعالى غم و اندوه او را برطرف نمايد و نمىخواند به اين دعا خداى را طلبكننده حاجتى مگر آن كه خداى عزّ و جلّ حاجت او را در دنيا و آخرت ان شاء اللَّه برآورد و او را از مرگ ناگهانى و هول قبر و فقر در دنيا نگاه مىدارد و خداى تبارك و تعالى به او اذن در شفاعت را در قيامت عطا مىنمايد در حالى كه روى او خندان باشد و خداى تعالى او را به بركت اين دعا در دار السّلام داخل مىكند و او را در غرفههاى بهشت ساكن مىگرداند و او را از حلّههاى جنّت مىپوشاند كه كهنه نمىشوند و كسى كه روزه گيرد و اين دعا را بخواند خداى عزّ و جلّ مىنويسد از براى او مثل ثواب جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل و ابراهيم خليل و موسى كليم و عيسى و محمّد صلوات اللَّه عليهم اجمعين. پس پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند كه: هر آينه به تحقيق كه تعجّب نمودم از بسيارى آنچه جبرئيل از ثواب از براى خواننده اين دعا ذكر نمود. بعد از آن جبرئيل عرض كرد: اى محمّد احدى از امّت تو نيست كه اين دعا را در مدّت عمر خود يك مرتبه بخواند مگر آن كه خداى تعالى او را روز قيامت محشور مىكند و حال آن كه روى او چون ماه شب بدر مىدرخشد. پس مردمان پرسند كه اين كيست؟ آيا اين شخص پيغمبر است؟ پس ملائكه گويند كه: پيغمبر و نه فرشته نيست بلكه او بندهاى از بندگان خدا است از فرزندان آدم كه در مدّت عمر خود يك مرتبه اين دعا را خوانده است و خداى عزّ و جلّ به او اين كرامت را بخشيده است.پس جبرئيل به پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله عرض كرد: اى محمّد كسى كه پنج مرتبه اين دعا را بخواند در روز قيامت محشور خواهد شد و حال آن كه من بر قبر او ايستاده باشم و براقى از بهشت با من خواهد بود و ايستاده خواهم بود تا وقتى كه آن شخص بر براق سوار شود و از آن پائين نمىآيد مگر در دار النعيم دائمى و از براى او حسابى نخواهد بود و در بهشت همسايه ابراهيم عليه السّلام و در جوار محمّد صلّى اللَّه عليه و آله خواهد بود و من از براى خواننده اين دعا از مرد و زن ضامنم آن كه خداى تعالى او را عذاب ننمايد و هر چند گناهان او بيشتر از كف درياها و قطرههاى باران و برگ درختان و عدد مردمان از اهل بهشت و دوزخ باشد و آن كه خداى عزّ و جلّ امر نمايد از براى آن شخص ثواب يك حجّ و يك عمره مقبول بنويسند. اى محمّد كسى كه را در وقت خواب پنج مرتبه اين دعا را با وضو قرائت نمايد پس به درستى كه ترا در خواب مىبيند و تو او را به بهشت بشارت خواهى داد و كسى كه گرسنه يا تشنه باشد و چيزى را نيابد كه بخورد و نه آنچه را كه بياشامد يا آن كه بيمار باشد و اين دعا را بخواند پس به درستى كه خداى به بركت اين دعا از او برطرف مىنمايد آنچه را كه در اوست و او را چيزى مىدهد كه بخورد و بياشامد و از براى او مطالب دنيا و آخرت او را برمىآورد و كسى كه از او چيزى دزديده شود يا از او غلامى بگريزد پس برخيزد و وضو سازد و دو ركعت يا چهار ركعت نماز گذارد و در هر ركعت سوره حمد يك بار و سوره اخلاص دو مرتبه بخواند، پس بعد از سلام اين دعا را بخواند و آن صحيفه را كه اين دعا در آن نوشته شده باشد پيش روى خود يا در زير سر خود بگذارد، پس بدرستى كه خداى تعالى مشرق و مغرب را جمع مىكند و آن غلام گريخته را به بركت اين دعا بر مىگرداند ان شاء اللَّه تعالى و اگر از دشمنى بترسد پس اين دعا را بر خود بخواند خداى تعالى او را در پناهى محكم مىگرداند و دشمن بر او قدرت نمىيابد و بندهاى نيست كه اين را بخواند و بر او قرضى باشد مگر آن كه خداى تعالى قرض او را ادا نمايد و از براى او شخصى را ميسّر گرداند كه قرض او را ادا نمايد ان شاء اللَّه و كسى كه اين دعا را بر بيمارى بخواند خداى تعالى آن بيمار را به بركت اين دعا شفا مىدهد. پس اگر بنده مؤمنى كه به خداى عزّ و جلّ اخلاص داشته باشد، اين را بر كوهى بخواند هر آينه آن كوه به اذن خدا حركت مىكند و كسى كه به نيّتى خالص اين را بر آب بخواند هر آينه آن آب يخ مىزند و تعجّب مكن از اين فضيلتهائى كه در شأن اين دعا ذكر شد، پس به درستى كه در اين دعا اسم اعظم خداى تعالى است و بدرستى كه هر گاه اين دعا را قارى بخواند و آن را ملائكه و جنّ و انس بشنوند پس از براى خواننده آن دعا مىكنند و خداى تعالى دعاى ايشان را مستجاب مىگرداند و همه اينها كه مذكور شد به بركت خداى تعالى و به بركت اين دعاست و به درستى شخصى كه به خدا و رسول او و به اين دعا ايمان آورده باشد، بايد كه چيزى را به خاطر نگذراند و در دل خود به سبب آنچه در شأن اين دعا ذكر نموده شد، شكى نيندازد، به درستى كه خداى تعالى كسى را كه مىخواهد بدون اندازهاى روزى مىگرداند و كسى كه اين دعا را بخواند و ياد گيرد و بنويسد پس بايد كه به اين بر احدى از مسلمانان بخل نورزد. و حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند كه: من اين دعا را در جنگى نخواندم مگر آن كه من در آن جنگ به بركت اين دعا بر دشمنان خود ظفر يافتم و آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند كه: شخصى كه اين دعا را بخواند به او نور اولياء در روى او عطا كرده مىشود و از براى او هر امر دشوارى آسان مىگردند و براى او هر امر آسانى ميسّر مىشود. پس بدرستى شخصى كه حقّ و حرمت اين را بشناسد، خداى تعالى او را از هر سختى نگاه مىدارد [و اگر قرض دارى آن را بخواند، خداوند قرض او را ادا نمايد] و براى او همه امرها را آسان مىگرداند و او را از هر مكروهى نگاه مىدارد و از او هر بدى را برطرف مىنمايد و او را از هر بيمارى و علّتى نجات مىدهد و همّ و غمّ را از او زايل مىگرداند. پس اين دعا را ياد بگيريد و ياد بدهيد پس بدرستى كه در اين دعا خير بسيار است.
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم /اللهم صل علی محمد و آل محمد/بسم الله الرحمن الرحیم سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ (تَقُولُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ) سه بار این جمله را بگویید سُبْحَانَهُ مِنْ إِلَهٍ مَا أَمْلَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیكٍ مَا أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیرٍ مَا أَعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَجَلَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَلِیلٍ مَا أَمْجَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أَرْأَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أَعَزَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزِیزٍ مَا أَكْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَبِیرٍ مَا أَقْدَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِیمٍ مَا أَعْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَالٍ مَا أَسْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِیٍّ مَا أَبْهَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهِیٍّ مَا أَنْوَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنِیرٍ مَا أَظْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أَخْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِیٍّ مَا أَعْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِیمٍ مَا أَخْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِیرٍ مَا أَكْرَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَرِیمٍ مَا أَلْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِیفٍ مَا أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْمَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَمِیعٍ مَا أَحْفَظَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِیظٍ مَا أَمْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیٍّ مَا أَوْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِیٍّ مَا أَغْنَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِیٍّ مَا أَعْطَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا أَوْسَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أَجْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا أَفْضَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أَنْعَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أَسْیَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَیِّدٍ مَا أَرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَقْوَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَوِیٍّ مَا أَحْكَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَكِیمٍ مَا أَبْطَشَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاطِشٍ مَا أَقْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَیُّومٍ مَا أَحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِیدٍ مَا أَدْوَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَفْرَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أَوْحَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أَصْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا أَمْلَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَالِكٍ مَا أَوْلَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَلِیٍّ مَا أَعْظَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِیمٍ مَا أَكْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَامِلٍ مَا أَتَمَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍ مَا أَعْجَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجِیبٍ مَا أَفْخَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أَبْعَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَعِیدٍ مَا أَقْرَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَرِیبٍ مَا أَمْنَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أَغْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أَعْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا أَحْسَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أَجْمَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَمِیلٍ مَا أَقْبَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا أَشْكَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَكُورٍ مَا أَغْفَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أَكْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَبِیرٍ مَا أَجْبَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أَدْیَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَیَّانٍ مَا أَقْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَا أَمْضَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أَنْفَذَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أَرْحَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِیمٍ مَا أَخْلَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَالِقٍ مَا أَقْهَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أَمْلَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِیكٍ مَا أَقْدَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَادِرٍ مَا أَرْفَعَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِیعٍ مَا أَشْرَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَرِیفٍ مَا أَرْزَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أَقْبَضَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أَبْسَطَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاسِطٍ مَا أَهْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هَادٍ مَا أَصْدَقَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أَبْدَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادِئٍ مَا أَقْدَسَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قُدُّوسٍ مَا أَظْهَرَهُ [مَا أَطْهَرَهُ] وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ [مِنْ طَاهِرٍ] مَا أَزْكَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَكِیٍّ مَا أَبْقَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَعْوَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ [مُعِیدٍ] مَا أَفْطَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أَرْعَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَاعٍ مَا أَعْوَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعِینٍ مَا أَوْهَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أَتْوَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أَسْخَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَخِیٍّ مَا أَبْصَرَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِیرٍ مَا أَسْلَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلِیمٍ مَا أَشْفَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا أَنْجَاهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أَبَرَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَارٍّ مَا أَطْلَبَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أَدْرَكَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِكٍ مَا أَشَدَّهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِیدٍ مَا أَعْطَفَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أَعْدَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَادِلٍ مَا أَتْقَنَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أَحْكَمَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَكِیمٍ مَا أَكْفَلَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَفِیلٍ مَا أَشْهَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَهِیدٍ مَا أَحْمَدَهُ وَ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْعَظِیمُ وَ بِحَمْدِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ دَافِعِ كُلِّ بَلِیَّةٍ وَ هُوَ حَسْبِی وَ نِعْمَ الْوَكِیل اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید امیدوارم از مطالب آن استفاده کرده و با دادن نظرات ارزشمندتون مشوق بنده باشید. وبلاگ با مطالب جدید روزانه به روز می شود. آخرین مطالب نويسندگان |
|||
![]() |